2-3 cm’lik toprak oluşumu için ortalama 1.000 yıl gerekiyor

Lefke Avrupa Üniversitesi (LAÜ) Sosyal ve Kültürel Etkinlikler Merkezi ile Doğa Kulübü tarafından “Dünya Toprak Günü” konulu seminer gerçekleştirildi.   Seminere, LAÜ Tarım Bilimleri ve Teknolojileri Fakültesi Öğretim Üyesi Yrd. Doç. Dr. İbrahim Kahramanoğlu konuşmacı olarak katıldı.

Erozyonu durdur, geleceği kurtar

Seminerde, Kahramanoğlu, öğrencilere toprak kötüleşmesi, toprak erozyonu, çoraklaşma, tuzlanma ve toprak kirlilikleri ile toprağın önemi ve toprağın korunması için yapılması gerekenler hakkında bilgiler aktardı. Toprağın hava, su, mineral maddeler ve organik maddelerin birleşiminden oluştuğuna vurgu yapan Kahramanoğlu, toprağın ‘canlı’ bir varlık olduğunu ve 1 gr toprakta ortalama 500 milyar bakteri yaşadığını belirtti. Sunumda ayrıca Birleşmiş Milletlerin 2019 yılı için belirlediği temanın “Erozyonu Durdur, Geleceği Kurtar” olduğuna vurgu yapan Kahramanoğlu, “2019 yılı başından günümüze dünya nüfusu yaklaşık olarak 75 milyonluk bir artış göstermiş, aynı zamanda da 65 milyon dekar toprak erozyonla yok olmuştur. Bir başka deyişle, dünya nüfusu sürekli olarak artarken, verimli topraklar da hızla azalıyor. Yapılan araştırmalar 2-3 cm’lik toprak oluşumu için ortalama 1.000 yıl gerektiğini göstermektedir. Sadece 2019 yılında erozyonla kaybedilen toprak alanı, dünyanın ihtiyaç duyduğu toplam domates ihtiyacının 1.5 katını üretme kapasitesine sahiptir. Özetle çiftçiler daha az alandan daha çok üretim yaparak daha çok insanı beslemek zorundadır. Bunun için de yüksek teknoloji, aşırı girdi, gübreleme ve sulama gerekmektedir ki, bunlar da erozyonun nedenleri arasındadır. Bu kısır döngüye hapsolan insanoğlu gelecek nesiller için ortak hareket etmek ve hem toprak hem de diğer doğal kaynakları korumak zorundadır” dedi.

Sunum sonunda tarımsal alanlardaki erozyonu önlemek için yapılabileceklerden kısaca bahseden Kahramanoğlu, bu önlemleri sıraladı:  

• Tarımsal      araziler yetenek sınıflarına göre değerlendirilmeli, bitkiler uygun      topraklarda yetiştirilmelidir.
• Tarım      dışı orman alanları ve meralar korunmalı ve yeşil alanlar artırılmalı.      Meralar aşırı otlatılmamalı.
• Ürün      münavebesi yaparak, bitkilerin toprağa yaptığı baskı azaltılabileceği      gibi, hastalık ve zararlıların yoğunlaşması da önlenerek verim artışı      sağlanmalı.
• Eğimin      dik olduğu yerlerde teraslama yapılmalı. Toprak işleme eğime dik olarak      yapılmalı.
• Akarsu      ve barajların çevreleri ağaçlandırılmalı.
• Birbiri      ile etkileşime girmeyen ürünlerin birlikte üretimini yaparak toprağın      aşınması önlenmeli.
• Rüzgârların      kuvvetli olduğu bölgelerdeki tarlalara rüzgâr kesici ağaçlar ekilmeli.
• Bahçe      ve tarla artıkları yakılmamalıdır.